En dat we als bedrijven een verantwoordelijkheid hebben om mensen niet aan de zijlijn te laten staan, maar iedereen de kans moeten geven om mee te doen; op welke wijze dan ook en met respect voor ieders talenten en kwaliteiten. Daarmee is niemand het oneens.
Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want alleen intenties en goede bedoelingen zijn niet genoeg. Er liggen namelijk veel zichtbare, maar ook verborgen drempels op de weg naar een inclusieve organisatie. Soms letterlijke drempels: kan een medewerker in een rolstoel je bedrijfslocatie fatsoenlijk binnenkomen? Maar ook hardnekkiger drempels, bijvoorbeeld in de cultuur van een team: hoe past iemand van een ander gender of culturele achtergrond in een bestaand hecht team?
Er is veel nodig om deze drempels te slechten. De top van het bedrijf - dat de waarde van een inclusieve organisatie uitstraalt -, teamleiders die geholpen worden om een inclusievere cultuur te bouwen met hun team, managers die (ook financieel) de mogelijkheid krijgen om 'minder productieve' nieuwe medewerkers zich te laten ontwikkelen en groeien. En bovenal: collega’s onderling, die ruimte en waardering geven voor verschillen.
Ik zie veel goede voorbeelden en initiatieven bij de leden van de WENB. Onze bedrijven staan middenin de maatschappij met hun rol in de vitale infrastructuur van Nederland. Zij vullen het maatschappelijke verantwoord ondernemen, met oog voor inclusie, ook ruimschoots in. Zoals statushouders die opgeleid worden tot monteur bij de netwerkbedrijven, de voorheen WSW-collega’s bij de milieustraat of de groenvoorziening en succesvolle 'job carving' bij een telecombedrijf, waarbij takenpakketten zo worden samengesteld dat het prima past bij medewerkers met speciale kwaliteiten en talenten. Zomaar wat recente voorbeelden.
Ook voor ons als werkgeversvereniging zie ik hierin een rol. Als kennisknooppunt willen wij de goede voorbeelden van onze leden een podium geven zodat anderen hierdoor geïnspireerd worden en er van kunnen leren. Daarom is ons jaarthema inclusie. Zo zijn wij tijdens onze verenigingsdag afgelopen juni ambassadeur geworden bij 'De Normaalste Zaak' (een netwerk van bedrijven in Nederland die een inclusieve samenleving nastreven) en organiseren we voor onze leden inspiratiesessies, maar ook praktische workshops over bijvoorbeeld inclusieve communicatie en open hiring.
Er is nog veel te doen. Ik denk dat een belangrijke sleutel voor inclusievere organisaties bij de werving ligt: niet meer per se zoeken naar het schaap met de vijf poten (bestond dat eigenlijk?) of een nieuwe collega die 'past in het team' (waarmee misschien bedoeld wordt dat hij hetzelfde is als de huidige teamleden?). Nee, laten we op zoek gaan naar nieuwe collega’s die niet in het team passen. En laat de structurele krapte op de arbeidsmarkt ons hierin nu mooi kunnen helpen...!
Reinier Rutjens
Bron: website 'Op naar de 100.000 banen!'
Volg de ontwikkelingen van de 'Maand van de 1.000 Voorbeelden' in het liveblog!