Reinier Rutjens over de rapportage Commissie Borstlap
Onlangs interviewde de AWVN drie werkgevers. Reinier Rutjens voerde het woord namens de sectoren van de WENB.
Wat valt u op in het rapport van de Commissie Borstlap?
"Het trof mij het meest dat de commissie kennisveroudering niet alleen als een individueel, maar ook als een maatschappelijk risico bestempelt. Ik vind het goed dat het zo wordt benoemd.
Voor risico’s als arbeidsongeschiktheid, ziekte en langer leven wordt in de cao al van alles geregeld. Daarin gaat veel geld om, denk aan pensioenpremies en arbeidsongeschiktheidsdekking. Om het risico van kennisveroudering af te dekken maken we ook mooie afspraken over budgetten voor duurzame inzetbaarheid, maar daar gaat toch beduidend minder geld naartoe.
En dan is het ook nog zo dat werknemers die budgetten te weinig benutten. Dat ligt niet alleen aan hen, soms hebben ze een duwtje in de rug nodig. Werkgevers kunnen duurzame inzetbaarheid beter agenderen en faciliteren. Dat ze dan mensen zouden opleiden voor de concurrentie vind ik 'oud denken'. Daarvan moeten we snel afscheid nemen. Ik geloof er echt in dat het vergroten van de weerbaarheid van werkenden uiteindelijk ook de wendbaarheid van organisaties ten goede komt."
Wat is voor uw sector het meest ingrijpende voorstel uit het rapport?
"Dat vind ik moeilijk te zeggen, aangezien we verschillende sectoren zoals afval, energie, telecom en drinkwater vertegenwoordigen. Maar ik denk dat alle sectoren last zouden krijgen van de harde aanpak van flexibele arbeid. Die vorm van werk wordt dubbel belemmerd. Aan de ene kant wil de commissie door beprijzing een eerlijk speelveld creëren, wat ik op zich een goed idee vind. Aan de andere kant wordt flexibiliteit bijna onmogelijk gemaakt, door het vaste contract als hoofdroute te kiezen. Er staat te weinig flexibiliteit binnen het vaste contract tegenover om dit goed te praten. Ik vraag me ook af of dit de flexibiliteit is waar bedrijven behoefte aan hebben; je houdt alleen uitzendwerk over.
Zo gaan we voorwaarts naar het verleden. Het is in mijn ogen een ontkenning van de diversiteit in flexibele arbeid en de behoefte aan flexibiliteit die verder gaat dan piek en ziek. De balans is nu doorgeschoten naar het vaste contract."
Lees ook de andere interviews (website AWVN)